-
DESPOIS DA MORTE DE ROBERTO, O 26/ IX/03, TIVEMOS
VARIAS SESIÓNS DE "TERAPIA DE GRUPO", FALANDO, CALANDO, PENSANDO.
SEGUIMOS, ABANDONAMOS? A PESAR DA DOR E DA AUSENCIA IMPLACABLE DE ROBER,
DECIDIMOS CONTINUAR. PRIMEIRO TOCAMOS SÓ CON SAMPLERS-LOOPS. DUN XEITO
CASE ESPONTÁNEO "APARECEU" NICO, O BATERÍA DE FUNGO, E
TODOS COINCIDIMOS EN QUE TOCARA A BATERÍA CON NÓS. EL ACEPTOU. GRAZAS,
NICO. ROBERTO É INSUSTITUIBLE, POLO TANTO, NON SE TRATA DE QUE NICO SUBSTITÚIA
A ROBER, SENÓN SIMPLEMENTE DE QUE É UN MEMBRO MÁIS DA NEUROBAND.
O SUCESOR NATURAL.
-
POR
SORTE, ANTES DE QUE ROBERTO SE FORA A BAÑAR AO MAR DA AROUSA CON TODOS
NÓS AQUEL TRISTE DÍA, DEIXÁRAMOS REMATADO O NOSO PRIMEIRO
TRABALLO COMO NEUROBAND: MICROSE,
QUE É, AO MESMO TEMPO, O NOSO NACEMENTO EN CANTO A GRAVACIÓNS COMO
MSNEUROBAND E A DESPEDIDA ETERNA DESAS FANTÁSTICAS BATERAS DE ROBERTO.
-
QUEREMOS PRESENTAR MICROSE
ANTES DE QUE REMATE ESTE ANO, POR ROBERTO E POR NÓS. ASÍ QUE A VER
SE NOS XUNTAMOS TODOS NO NOME DA MÚSICA, DA VIDA, DA MORTE, DO TEMPO QUE
PASA E O PASAMOS BEN. ESTÁ CLARO QUE TEMOS QUE DISFRUTAR, SEMPRE QUE SEXA
POSIBLE, DE CADA PEQUENO E INMENSO SEGUNDO.
Á fin volvemos aos escenarios. O 30 de Abril do 2004,
na festa despedida do pub Urbano na Arousa, xa con Nico na batera volveu soar
msNeuroband. A partir de aí, Faber converteuse no noso mánager,
e empezamos a ter concertos con regularidade. Case todas as fins de semana
no mes de xuño! A destacar o concerto no Woodstock de Portonovo (gran cea,
e grande Chis), e, sobre todo, o do 25 de Xuño no pub A Pera, foi a nosa
confirmación como grupo "maduro e compacto", alí estaban
Ana (a muller de Rober), o seu irmán Javier, e moit@s d@s colegas que sempre
nos seguen e a quen queremos agradecerlles especialmente o seu apoio: Tante, Mayte,
Marta, Pablo, Espe, Ale (gracias por levarnos o son e aturarnos, 555), e tant@s
outr@s. Sen vós, qué sería de nós!!! E que
vai pasar a partir de agora? Ninguén sabe o que vai deparar o futuro, pero
estamos traballando para ser cada día un pouco máis grupo, seguiremos
presentando "Microse" xunto con temas do "Presentimento" e
agora a idea é comezar a traballar nos novos temas para ver de gravar o
noso segundo traballo. Non se sabe ata cando, pero a historia continúa!
msNeuroband está viva.
Despois
dun 2005 cheo de sobresaltos (0 30 de xuño rompín o ombro e tiven
que operarme e aínda hoxe Febreiro de 2006, ando coa rehabilitación
a voltas), comezamos o 2006 con novos folgos e novos temas dos que podedes ver
xa as letras; agardamos actuar dentro de pouco e coa
man do noso mánager Faber e doutr@s amig@s, comezar a "rular"
por aí adiante (e co meu ombro, he, he!). Que a NEURO vos/nós acompañe!!!
Tras dous anos de gravación, si, dous anos!! (2007-09), no estudio que Víctor Karallada, o noso guitarra montou na Illa, un luxo de estudio, KSF, fixemos a que foi a nosa toma de contacto antes de sacar o noso real primeiro disco á venda "PROCESO AMNIÓTICO", nun concerto solidario para o S.O.S. KOMAIRA, a causa ben o merecía, aínda que o son non fora o mellor. Agora, xa estamos a toda marcha para que poidades escoitar o noso traballo a finais deste 2009. Que así sexa!!!
.
.
XANEIRO 2011: SAE Á LUZ O PRIMEIRO DISCO DA NEUROBAND
(DESPOIS DA MAQUETA "MICROSE" (2004):
"PROCESO AMNIÓTICO"
Pois, á fin, foron tres anos de duro traballo e de longa espera (2007-2010), nos que nos dedicamos sen parar a "regravar" o "PROCESO AMNIÓTICO". PAI MÚSICA deu o seu OK e xa está editado!!, cun libreto ben que fermoso de 18 páxinas e 10 temas para os vosos oídos. Hai moita rabia e enerxía neste disco, moita vida envolta en todo el. Esperemos que vos guste.
XULLO 2012:
PRIMEIROS DIRECTOS DO "PROCESO AMNIÓTICO" + DO NOSO PRÓXIMO DISCO: "VERDE"
Nun formato de Neuroband "compacto" que nos gusta moito: Édgar-Koko (baixo), Nico (batería), Víctor (guitarra), Manuel (guitarra, voz) gravamos no KSF a finais de Xullo do 2012 un concerto en directo para a Radio Galega Música. Foi impresionante!!!!
Unhas semanas antes tocamos a Neuroband "extended" con Xurxo (guitarra, coros) e Santi (saxo, coros) no "Arde Caldas". Non foi "a mellor experiencia da nosa vida", precisamente, pero si a vez que máis tarde tocamos en directo. E ademais, TIÑAMOS QUE TOCAR!!
.
.
SÁBADO 20 ABRIL 2013: SUBIREMOS A YOUTUBE
(NEUROBAND AROUSA: http://www.youtube.com/channel/UCmuiRCbGS6MYukvA7ebDE3g?feature=guide )
E A ESTA PÁXINA A PRIMEIRA MOSTRA: "XADREZ" DO QUE SERÁ O
NOSO PRÓXIMO TRABALLO:
.
"VERDE".
(SERÁ UN GRAN DISCO. POLO MENOS, NÓS CREMOS MOITO NEL).
OXALÁ VOS GUSTE!!!
GRAZAS POR ESTAR SEMPRE AÍ!!
PRESENTACIÓN: “PARVO”
SEGUNDA ENTREGA DO DISCO “VERDE”
Ola, compañeir@:
No nome da NEUROBAND (rock neurótico para tempos neuróticos), quería facerche partícipe dun acontecemento para nós moi importante.
Despois do noso primeiro disco (“Proceso Amniótico”, Pai Música, 2011) -como moi ben dixo a crítica: “Unha baixada aos infernos”-, chega agora o noso segundo traballo: “VERDE”.
.
.
Segue sendo “NEUROBAND” , (iso non hai quen o “arranxe”, son moitos anos na fronteira!), pero tamén é unha saída deses infernos, unha pequena verde esperanza que floreceu, florecerá e que seguramente é o único que a tod@s nos queda.
.
Este sábado 2 de Xuño, aparecerá en youtube, como NEUROBAND AROUSA (si, facemos música, risas e bágoas nun paraíso en forma de illa):
https://www.youtube.com/watch?v=e2N_POLx4e0
.
e na miña páxina web: www.manuelseixas.com (moi velliña e moi cheíña), a nova entrega: “PARVO” , deste noso segundo disco.
Se “Xadrez” pretendía ser algo así como un canto xeneroso, un “comparte con nós a túa soidade”, “Parvo” é o máis importante que aprendín en máis de 50 anos. Sufrir innecesariamente, facer sufrir á xente que máis queres e que te quere, é de “parv@s”. Non sexades parv@s, por favor. Eu caín na autoinmolación, fíxenme e fixen moito dano. Agora, á fin “Sei que non quero non ser feliz”.
A nosa idea, como xa vos dixen, é ir subindo á rede ao longo deste ano, os temas que compoñen “VERDE”, que logo converteremos en “obxecto físico” (para nós o concepto “disco”, como obra unitaria, aínda segue a ser importante) co seu deseño gráfico “ben traballadiño”, as súas letriñas, e, de seguro, algunha sorpresa sonora.
.
Só pretendemos tentar espallar o traballiño duns cantos “tolos” que cren na música, e en galego (a quen se lle conte!) como salvación persoal e social, íntima soidade compartida.
.
Manuel Seixas.
Neuroband.
Xuño do 2013.
Foi unha fermosa e dura historia. A Neuroband remata porque así o quere ela. E nós, nós somos simples "rapaces" que tivemos o privilexio de contar coa súa presenza e a súa compañía no inferno raro e na sinxela gloria. A constancia en "Microse", "Proceso Amniótico", "Tirando a Verde" e "Verde". Unha bágoa e un sorriso.
Manuel Seixas, 30 de Xaneiro do 2018.
